കഥയുടെയും കവിതയുടെയും അതിര്‍വരമ്പുകള്‍ കാണാനാവാത്തവിധം ഭാഷ പൂത്തിറങ്ങുന്ന ശൈലിയാണ് മോഹനറ്റേത്. അനുഭവസത്യങ്ങളെ കഥകളാക്കി പരിവര്‍ത്തിപ്പിക്കുന രസതന്ത്രത്തില്‍ നുണയ്‌ക്കൊരു പങ്കുണ്ട്. നുണ എത്രത്തോളമാകാമെന്ന പാകവിജ്ഞാനം ഈ കഥകളുടെ പിറവിക്കു പിന്നിലുണ്ട്.
മോഹനന്റെ ഏതു കഥയിലും സ്‌നേഹജ്ജ്വരം പൂണ്ടു പാടുന്ന ഒരു പക്ഷിയുണ്ട്. അത് സ്‌നേഹിക്കുകയും ദുഃഖിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന മനുഷ്യാത്മാവുതന്നെയാണ് ഏതു കാലത്തെയും ഏതു ദേശത്തെയും – ഒ. എന്‍. വി. കുറുപ്പ്

വൈയക്തികമായ ഏകാന്തതകളല്ല, സംഭവബഹുലമായ വ്യക്തിജീവിതങ്ങളാണ് എന്‍. മോഹനന്റെ കഥാഭൂമിക. ഹൃദയത്തിന്റെ മുറിവില്‍നിന്നു വിരിയുന്ന ചോരപ്പുക്കളാണാ കഥകള്‍. സ്‌നേഹം, ഏകാന്തത, നഷ്ടപ്രണയം, കുറ്റബോധം എന്നിവയെ മൂര്‍ത്തസംഭവങ്ങളാക്കി സമനിരപ്പായതും ആര്‍ജവമുറ്റതുമായ സ്വന്തം പാതയിലൂടെ അദ്ദേഹം കഥ പറയുന്നു.

എന്‍. മോഹനന്റെ കഥകളുടെ സമ്പൂര്‍ണസമാഹാരം